Το «Μπαμπάδες του Σαββατοκύριακου» είναι ένα βιβλίο που τα έχει όλα: ένα μίνι μυθιστόρημα, προτάσεις για δημιουργική απασχόληση και δραστηριότητες ανάλογα με την ηλικία των παιδιών, χειροτεχνίες, συνταγές, προτάσεις για ταινίες, εξορμήσεις σε θεματικά πάρκα, χιονοδρομικά κέντρα, πρακτικές συμβουλές για τη φροντίδα του παιδιού, ψυχολογία… Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη συγγραφή του; Θα έλεγα ότι είναι λίγο σύνθετα τα πράγματα. Από την μια είχα ιστορίες μπαμπάδων, φίλων ή συγγενών, που είχαν την ατυχία να λυθεί ο γάμος τους και να βρεθούν μακριά από τα παιδιά τους. Μια ιστορία ενός τέτοιου μπαμπά με συγκίνησε και θέλησα να την αφηγηθώ. Πέρα από αυτό έβλεπα και πολλούς μπαμπάδες, που ήθελαν να ασχοληθούνε παραπάνω με τα παιδιά τους, αλλά δεν ήξεραν πώς να το κάνουν. Τέλος, όντας εκπαιδευτικός παρατηρούσα παιδιά, που είχε εξαφανιστεί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ο πατέρας τους από την ζωή τους και τι επιπτώσεις είχε αυτό στον ψυχισμό κόσμος τους. Φυσικά έπαιξε ρόλο και το ότι ήμουν και είμαι ο ίδιος πατέρας, οπότε οι κεραίες μου είναι ακόμη πιο ευαισθητοποιημένες. Θέλησα λοιπόν να φτιάξω ένα εγχειρίδιο, αν μου επιτρέπετε να το ονομάσω έτσι, ένα εγχειρίδιο για εμάς, τους πατεράδες.
Πώς περνάτε τον χρόνο σας με τα παιδιά σας;
Καθημερινά υπάρχουν πολλές υποχρεώσεις που πρέπει να καλύψω. Φροντίζω όμως να βρω τον χρόνο και για τα παιδιά μου. Πρώτιστα βάζω την καθημερινή επικοινωνία μεταξύ μας. Να ακούσω για αυτά που αντιμετωπίζουν στο περιβάλλον όπου κινούνται, είτε αυτό είναι το σχολείο είτε αλλού, και να συζητήσουμε για τυχόν λύσεις αν υπάρχουν προβλήματα. Πέρα από αυτό κάνουμε πράγματα μέσα στο σπίτι αλλά και έξω από αυτό. Αν οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν, τότε συνήθως κινούμαστε εκτός σπιτιού. Μια βόλτα περπατώντας στο πάρκο ή με ποδήλατο, να απολαύσουμε μια ταινία ή ένα θεατρικό έργο κτλ. Μέσα στο σπίτι τώρα κάνουμε διάφορες δραστηριότητες όπως: να κάνουμε μια κατασκευή ή ένα πάζλ, να παίξουμε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, να ετοιμάσουμε μια λιχουδιά, να μάθουμε παιδικά τραγουδάκια, να κατασκηνώσουμε μέσα στο σπίτι και πάρα πολλές άλλες δραστηριότητες. Μάλιστα πολλές από αυτές, που έχω υλοποιήσει με τα παιδιά μου, τις έχω καταγράψει στο βιβλίο μου «Μπαμπάδες του Σαββατοκύριακου». Είναι ωραίο να γίνονται όλα αυτά γιατί τα παιδιά θα θυμούνται για όλη τους την ζωή αυτές τις ζεστές εμπειρίες με τον πατέρα τους. Και ξέρετε πρέπει να επενδύσουμε σε αυτό όσο είναι καιρός. Όταν τα παιδιά μπουν για τα καλά στην εφηβεία, δεν θα έχουμε πια τέτοιες ευκαιρίες, όσο και να το θέλουμε. Οπότε ας εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες που μας δίνονται στο τώρα.
Τι θεωρείτε σημαντικό στην ανατροφή των παιδιών σήμερα;
Όσο αφορά τον πατέρα η συμβολή του στην ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών πρέπει να είναι αυξημένη. Δεν ζούμε στις παλαιότερες εποχές όπου η μητέρα ήταν συνήθως στο σπίτι και τα παρόμοια. Αλλά και προσωπικά, από πλευράς κουλτούρας νομίζω πως οι άνδρες έχουμε ωριμάσει ως προς ζητήματα που ήταν ταμπού για τους πατεράδες ή τους παππούδες μας: ας πούμε το να αλλάξουμε την πάνω του μωρού μας, να απλώσουμε την μπουγάδα στο μπαλκόνι ή να πάμε με το την καθημερινή βόλτα του μικρού παιδιού στο πάρκο. Επίσης, ένα κομμάτι που δεν πρέπει να μας διαφεύγει είναι και η συναισθηματική υποστήριξη των παιδιών από αυτόν. Χρειάζεται ο μπαμπάς να είναι πιο δοτικός, πιο κοινωνικός και να ασχολείται πιο ενεργά με τον εσωτερικό κόσμο του παιδιού του, μιας και αυτό κάνει από την μια καλό στο παιδί, αλλά από την άλλη και ο πατέρας γίνεται καλύτερος άνθρωπος. Νομίζω, βλέπω τριγύρω μου δηλαδή, πως συχνά οι πατεράδες, οι πατεράδες της γενιάς μου, νιώθουν πολύ πιο υπεύθυνοι και ως προς τα λεπτά, μη μετρήσιμα μεγέθη της συναισθηματικής σχέσης με τα παιδιά.
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να αγαπήσουν τα παιδιά τους τα βιβλία;
Μιας και το τελευταίο μου βιβλίο είναι το «Μπαμπάδες του Σαββατοκύριακου» θα ήθελα να προτρέψω τους γονείς να συμμετέχουν ενεργά στη ζωή των παιδιών τους. Να τα αφουγκράζονται και να είναι δίπλα τους έτσι ώστε να χτίσουν μια υγιή συναισθηματική σχέση. Θα ήθελα να θυμίσω σε όλους μας πως δεν θα έχουμε αιωνίως μικρά τα παιδιά μας. Τώρα λοιπόν, όσο είναι μικρά, ας τους εμφυτεύσουμε γνώσεις, πληροφορίες, αλλά και επαφή με τη φύση και ψυχική καλλιέργεια και πάνω από όλα αγάπη και αποδοχή. Αυτοί οι σπόροι είναι που θα καρπίσουν αργότερα, όταν τα παιδιά μας θα ανοίξουν τα δικά τους φτερά. Αυτά θα έχουν ως πολύτιμες μνήμες και ως στέρεα θεμέλια για τη δική τους πορεία.
Δημήτρης Καρακούσης 